Αποκαλυπτικό!

Share

Σχετικά με την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας στις 30/10/2013 με τίτλο: «ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΕΡΠΟΝΤΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΑΜΕ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ – ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ», που η Κεντρική Διοίκηση του Συνδικάτου έχει κάθε λόγο να αμφισβητεί αν με αυτή συμφωνεί η πλειοψηφία της Διοίκησης του δευτεροβάθμιου οργάνου, θέλουμε να επισημάνουμε τα κύρια σημεία της που αποκαλύπτουν πόσο επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου είναι οι υπογράφοντες συντάκτες της.

• Όταν μετά από τέσσερα χρόνια σκληρής αντεργατικής πολιτικής από τα κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης, με δεκάδες νόμους και μέτρα που τσάκισαν κυριολεκτικά την εργατική οικογένεια για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εργοδοσίας, αναγνωρίζονται οι προσπάθειες των βουλευτών που πρωτοστάτησαν στην επίθεση…
• Όταν αναμασά το ίδιο το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου τις θεωρίες των «δύο άκρων» και την εξίσωση φασισμού-κομμουνισμού που προωθεί η ΕΕ, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, σε μια χώρα που ο λαός και ιδιαίτερα οι κομμουνιστές, πλήρωσαν βαρύ φορτίο αίματος από ναζιστές, ταγματασφαλίτες και που είχαν στην Ευρώπη 20 εκατομμύρια νεκρούς στον αγώνα ενάντια στο φασισμό…
• Όταν χαρακτηρίζουν «ολοκληρωτική» μια ιδεολογία που θεωρεί ότι η εργατική δύναμη δεν είναι «κόστος», που μιλά για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, που λέει ότι οι εργάτες πρέπει να είναι τα αφεντικά του πλούτου που παράγουν…
• Όταν ειρωνεύονται και μάλιστα χύνουν τόνους λάσπης χωρίς κανένα σοβαρό επιχείρημα, στους συναδέλφους-αγωνιστές μέσα στη βουλή που υιοθετούν και προωθούν αυτούσια τις διεκδικήσεις των εργαζομένων του κλάδου…
• Όταν συκοφαντούν κατ’ εξακολούθηση τον εκλεγμένο από χιλιάδες συναδέλφους πρόεδρο του μεγαλύτερου Συνδικάτου του κλάδου στη χώρα ότι είναι αργόμισθος, ενώ δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο ξενοδοχείο που εργάζεται…
• Όταν λοιδορούν τον πρόεδρο των ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας που είναι απολυμένος από το 2010 για τη συνδικαλιστική του δράση, ενώ κάποιοι από το σινάφι τους, μέλη της Εκτελεστικής, προσλαμβάνονται από μεγαλοξενοδόχους για την αντεργατική και απεργοσπαστική τους δράση…
• Όταν τολμούν να καταγγέλλουν όσους παλεύουν ενάντια στο δουλεμπόριο, αυτοί που θεωρούν αναγκαίες τέτοιες μορφές απασχόλησης για να στηριχτεί η «ανταγωνιστικότητα», αυτοί που ως πλειοψηφία στα σωματεία που ελέγχουν δεν γράφουν σε αυτά τους εργάτες από τα δουλεμπορικά, ή που μέσα από ΣΣΕ που υπογράφουν νομιμοποιούν τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που «εξαπλώνονται» -κατά τα άλλα- από μόνες τους…
• Όταν οι λακέδες της εργοδοσίας που τα έδωσαν όλα και με τις υπογραφές τους για να μειωθούν οι μισθοί και τα δικαιώματά μας, κατηγορούν το Συνδικάτο για μια μονόωρη Συνέντευξη Τύπου σε κεντρικό Αθηναϊκό ξενοδοχείο, στην οποία δεν μασήσαμε τα λόγια μας, την ίδια στιγμή που η Ομοσπονδία έχει λάβει επιχορηγήσεις χιλιάδων ευρώ για Συνέδρια, από εργοδοτικές οργανώσεις…
• Όταν υποστηρίζουν, χωρίς καμιά ντροπή, ότι «για να βγούμε από το καταστροφικό σπιράλ ύφεσης και ανεργίας, για να περιορίσουμε τις αδικίες (λες κι αν τις περιορίσουμε δεν θα είναι πια αδικίες) και την όξυνση των ανισοτήτων (!!!) απαιτείται σχέδιο, ψυχραιμία, στοιχειώδης συναίνεση…»
• Όταν αποκρύπτουν ότι όλα αυτά τα «σπιράλ» δεν προέκυψαν από κάποια παρθενογένεση, αλλά τα γέννησε ο δρόμος ανάπτυξης προς όφελος των μονοπωλίων που τόσο φανατικά στηρίζουν…

λίγα μένει να πούμε εμείς.

Η μόνη αλήθεια που ξεστόμισε η γλώσσα του φιδιού είναι ότι:

«Έχουμε ιδεολογικές, πολιτικές, αξιακές ηθικής τάξεως διαφορές».

 Χωρίς να αγνοούμε την ηθική, οι διαφορετικές ιδεολογίες και πολιτικές μέσα στο κίνημα υπήρχαν από τη γέννηση του μέχρι και σήμερα. Αυτό που χαρακτηρίζει την κάθε μια είναι ποια τάξη υπηρετεί. Και σε αυτό η ιστορία, στην Ελλάδα και διεθνώς, είναι -δυστυχώς για τον πρόεδρο και το γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας- αμείλικτη.

Το Συνδικάτο της Αττικής, μετά από αυτές τις εξελίξεις, που αφορούν τα γραπτά αλλά κυρίως τα έργα του προεδρείου της Ομοσπονδίας, ζητά άμεσα τη σύγκλιση της Ολομέλειας, ώστε να πάρουν όλα τα μέλη της διοίκησης την ευθύνη που τους αναλογεί για τη γραμμή του δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου του κλάδου, μπροστά μάλιστα σε μεγάλα ανοιχτά μέτωπα (ΣΣΕ, Ασφαλιστικό) ώστε να μην έχουν την τύχη που είχε το επίδομα ανεργίας των εποχικών εργαζομένων.

Σε διαφορετική περίπτωση είμαστε υποχρεωμένοι, σαν το μεγαλύτερο Συνδικάτο του κλάδου, να πάρουμε πρωτοβουλίες καλώντας όλα τα σωματεία της χώρας, να χαράξουμε την κοινή γραμμή και τακτική μας, στην κατεύθυνση υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων.